در دوران جنگ [صفین] حکومت کوچکی از مسیحیان که در توابع روم باقی مانده بود، وقتی دیدند مسلمانان دو گروه شده و با یکدیگر جنگ میکنند، فرصت را مناسب یافتند تا مدینه را تصرف کنند؛ چنانکه شروع به آمادهگیری کردند. وقتی خبر به حضرت معاویه ـ رضی الله عنه ـ رسید، فوراً نامهای [بدین مضمون] فرستاد:
«ای سگ روم!
تو از جنگ داخلی ما نمیتوانی سوء استفاده کنی؛ هر گاه تو به جانب مدینه رو نمایی، به خدا قسم! اوّلین سربازی که از لشکر علی ـ رضی الله عنه ـ برای سرکوبی تو بیرون میآید، اسمش معاویه بن ابیسفیان خواهد بود.»
با رسیدن این نامه، همت آن مسیحی پست شد.
[تاریخ طبری؛ البدایه والنهایه: ۸/ ۱۷۳]