محبت افراطی به شخصیت های اسلامی

یکی از اسباب نشر بدعت ها، محبت افراطی بعضی از پیروان ادیان می باشد که برای شخصیت های متدین قائل هستند، عیسوی ها بر اساس محبت زیاد، عیسای مسیح را پسر خدا خواندند، به همین علت حضرت رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه وسلم) مردم را از توصیف زیاد خودش منع نمود.
حضرت عبدالله بن عباس (رضی الله عنهما) روایت می کند که حضرت عمر (رضی الله عنه) فرمود که پیامبر (صلی الله علیه وسلم) در بالای منبر می گفت:
«لَا تُطْرُونِی کَمَا أَطْرَتْ النَّصَارَى ابْنَ مَرْیَمَ فَإِنَّمَا أَنَا عَبْدُهُ فَقُولُوا عَبْدُ اللَّهِ وَرَسُولُهُ».
«در مدح من بسیار مبالغه نکنید چنانچه نصرانی ها در مدح عیسى (علیه السلام) مبالغه کردند او را پسرخدا گفتند و کافرشدند، در حق من بگویید که او بنده و رسول خدا است».
(حدیث شماره (۳۱۸۹) صحیح بخاری)

فتح الباری در شرح این حدیث شریف می فرماید: (لا تطرونی) إطراء: مدح باطل را گویند، مثلا کسی را توصیف نمودم و در توصیفش افراط نمودم.
منظور از (کما أطرت النصارى ابن مریم) چنانچه نصرانی ها، حضرت عیسى (علیه السلام) را از منزلت بندگی خارج نموده او را به الوهیت کشانیدند).
درحقیقت یک انسان را به صفات خالق توصیف نمودن وصف باطل است، پیامبر (صلی الله علیه وسلم) برای امت خویش درس داد که شما درخواندن کلمه شهادت باید چنین گواهی بدهید که محمد بنده خدا و رسولش می باشد.