مجازات زناکار

مجازات زناکار

«فَانْطَلَقْتُ مَعَهُمَا، فَإِذَا بَیْتٌ مَبْنِیٌّ عَلَى بِنَاءِ التَّنُّورِ، أَعْلَاهُ ضَیِّقٌ، وَأَسْفَلُهُ وَاسِعٌ، یُوقَدُ تَحْتَهُ نَارٌ، فَإِذَا فِیهِ رِجَالٌ وَنِسَاءٌ عُرَاهٌ، فَإِذَا أُوقِدَتْ ارْتَفَعُوا حَتَّى یَکَادُوا أَنْ یَخْرُجُوا، فَإِذَا خَمَدَتْ رَجَعُوا فِیهَا، فَقُلْتُ: مَا هَذَا؟ قَالَ: وَأَمَّا الَّذِی رَأَیْتَ فِی التَّنُّورِ فَهُمُ الزُّنَاهُ».^[۱]

«(پیامبر ج می‌فرماید دو مرد را در خواب دیدم و نزد من آمدند و من را به سرزمین مقدسی بردند) همراه آن دو نفر رفتم در این هنگام به خانه‌ای که (مانند) تنوری ساخته شده بود رسیدیم که بالایش تنگ و پائینش گشاد بود و از زیرش آتش شعله‌ور می‌شد که مردان و زنان لخت در آن بودند. هر وقت آتش بر افروخته می‌شد (مردان و زنان) بالا می‌آمدند به طوری که نزدیک بود از آن بیرون آیند، (اما) چون شعله‌های آتش فرو می‌نشست به آن (آتش) باز می‌گشتند. گفتم: این چه وضعیتی است؟ جواب داد: آنانی را که در تنور مشاهده کردید زناکاران بودند».

[۱]– آلبانی در صحیح الجامع (۳۴۶۲) می‌گوید صحیح است.