الله عزوجل میفرماید: ﴿وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ غَنِیٌّ حَمِیدٌ ٢۶٧﴾ [البقره: ۲۶۷]. «بدانید که خداوند بینیاز ستوده است» و از سنت حدیث کعب بن عجرهس در تشهد است که پیامبر صلی الله علیه و سلم به آنها یاد داد که بگویند: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیْتَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ»[۱] «خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست همانگونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی همانا تو ستوده و بزرگواری».
الله تعالی میفرماید: ﴿ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ ٢ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ ٣﴾ [الفاتحه: ۲-۳]. «حمد و ثنا برای پروردگار عالمیان که بخشنده و مهربان است» و در سنت ثابت است که پیامبر صلی الله علیه و سلم روز حدیبیه هنگام نوشتن صلح با مشرکین به نویسنده آن امر نمود که بنویسد: (بسم الله الرحمن الرحیم)[۲] «بنام خداوند بخشنده مهربان».
[۱] صحیح البخاری برقم (۳۳۷۰)، ومسلم برقم (۴۰۶).
[۲] صحیح البخاری برقم (۲۷۳۱).