تعریف: متفق اسم فاعل از «اتفاق» و مفترق نیز اسم فاعل از «افتراق» است که ضد هم میباشند. و در اصطلاح: یعنی اسمهای راویان و اسم پدرانشان از لحاظ خط و لفظ اتفاق و اشتراک دارند در حالی که شخصیت آنها متفاوت است. گاهی ممکن است این اتفاق در اسم و کنیههایشان، و یا اسم و انسابشان باشد.
مثال:
الف: خلیل بن احمد؛ که شش نفر در این اسم اشتراک دارند، و اولین آنها شیخ سیبَوَیه است.
ب: احمد بن جعفر بن حمدان؛ که چهار نفر در یک عصر واحد این اسم را داشتند.
ج: عمر ابن خطاب؛ شش نفر این اسم را داشتند! (المتفق و المفترق؛ خطیب بغدادی – بیشترین عدد اتفاق اسم راویان در این کتاب ۱۷ نفر هستند).
اهمیت و فوائد آن:
شناخت این نوع از راویان بسیار مهم است، چرا که بعضی از علمای بزرگ به سبب عدم شناخت این نوع از راویان دچار لغزش شدهاند.
از جمله فوائد آن:
الف: این گمان که دو نفرِ مشترک در یک اسم، یک نفر باشند، منتفی میگردد.
ب: تشخیص و جدایی بین دو نفرِ مشترک در یک اسم؛ چه بسا یکی از آنها ثقه باشد و دیگری راوی ضعیفی باشد و عدم شناخت این قضیه ممکن است منجر به حکم دادن به صحت حدیث راوی ضعیف و ضعف راوی ثقه داده شود.
هرگاه دو یا چند راوی در یک اسم اشتراک داشتند و علاوه بر آن در یک عصر واحد نیز باشند و حتی بعضی از شیوخ آنها نیز مشترک باشند، در آنصورت شناخت و تمییز آنها اهمیت و حساسیت بیشتری پیدا میکند، اما اگر در عصرهای مختلف و دوری باشند در آنصورت اشکال و ایرادی در اسمهایشان بوجود نمیآید.