وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
صحیح آنست که متعه درسال فتح مکه برای همیشه حرام گردیده است
زیرا در صحیح مسلم آمده است،که در سال فتح مکه بااجازه پیامبرﷺیاران او از متعه بهره گرفته‌اند اگردرخیبر حرام شده باشد،
لازم می‌آیدکه دو بارنسخ شده باشد. بدیهی است‌که در شریعت اسلام دو بار نسخ روی نداده است لذا اهل علم دراین حدیث اختلاف‌کرده وگفته‌اند درآن تقدیم و تاخیر، روی داده است‌که باید چنین باشد: پیامبرﷺازخوردن گوشت خران اهلی در روز خیبر نهی فرمود و همچنین ازمتعه النساء نیزنهی فرموده است وبرای نهی از متعه النساء وقت معینی را ذکرنکرده است و در حدیث مسلم بیان شده است‌که نهی از متعه النساء در سال فتح مکه بوده است.
ولی امام شافعی امر در این حدیث را حمل بر ظاهر کرده و گفته است: هیچ چیزی را سراغ ندارم که خداوند آن را حلال کرده و بعد آن را حرام کرده باشد سپس دوباره آن را حلال کرده و سپس حرام کرده باشد مگر نکاح متعه که چنین بوده است. مترجم.”
۳-عمربن خطاب درایام خلافت خویش، برمنبر ازحرمت متعه سخن‌گفت و اصحاب با وی مخالفت نکردند، بدیهی است‌که اگر عمر بر خطا می‌بود، اصحاب از او نمی‌پذیرفتند.
۴-خطابی گفت: تحریم متعه مورد اجماع علما است، مگر بعضی از علمای شیعه که آن را روا می‌دانند. و رای این‌گروه بنا بر قاعده آنان در مسایل خلافی، که باآراء حضرت علی مراجعه و استدلال می‌شود، نباید صحیح باشد، چون درروایت صحیح از علی بن ابیطالب آمده است که متعه نسخ شده است.
{شیخ الطایفه شیخ طوسی در“استبصار” میگوید: (زید بن علی از پدرانش از علی بن ابیطالب روایت کرده است که گفت:
پیامبرﷺگوشت خران اهلی و نکاح متعه را تحریم فرمودند). سپس گوید بنظر من باید این روایت امام را حمل بر تقیه کرد، چون با مذهب عامه (اهل سنت) موافقت دارد.
ر.ک. استبصار ج ۳/۱۴۲ شماره حدیث ۵۱۱ – ۵ چاپ سوم تهران.}.
و بیهقی نیز از امام جعفر بن محمد نقل‌کرده است که او گفت: نکاح متعه عیناً زنا می‌باشد.
۵-مقصود از متعه تنها قضای شهوت و تمتع جنسی است، در صورتی که بزرگترین هدفهای ازدواج تناسل و کثرت نسل و محافظت بر اولاد و حفظ نسل است. بنابر این متعه از این جهت که تنها برای رفع نیاز جنسی و تمتع جنسی است، شبیه بزنا می‌باشد.
بعلاوه متعه برای زن، زیان‌آور است، چون او را بصورت کالائی درمی‌آورد که دست بدست می‌گردد و برای فرزندان، نیز زیان‌آور است چون آنان خانه‌ای نمی‌یابند که در آن آرامش داشته و از پرورش و تربیت درست برخوردار گردند.