شریعت اسلام راه هایی را که بندگان الله متعال باید بر آن، رَه پیمایند را معین نموده است. بدترین بدی و شرارت عوض نمودن این راه ها است. زیرا الله متعال می داند و ما نمی دانیم. حال، مبتدع گمان دارد راه های دیگری را هم یاد دارد و تمام چیزهایی را که شریعت بر شمرده کامل نیست. و هر آن چه را تعیین نموده است، معین صد در صدی نیست. یعنی همان طور که صاحب شرع می داند، انسانِ بدعتی هم می داند. بلکه گاهاً با یک حسابَ سرانگشتی به این نتیجه می رسد که از شارع هم بیشتر می داند!!!
وقتی عقل، ره جو و ره پیمای شریعت نیست، بدونِ شک به دنبال شهوت و هوا و هوس افتاده است و پیروی از خواهشات نفس، گمراهی آشکاری است. الله متعال می فرماید: * وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَى فَیُضِلَّکَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ إِنَّ الَّذِینَ یَضِلُّونَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ بِمَا نَسُوا یَوْمَ الْحِسَابِ*: (و زنهار از هوس پیروى مکن که تو را از راه الله به در کند. در حقیقت کسانى که از راه الله به در مىروند، به خاطر آن که روز حساب را فراموش کردهاند عذابى سخت خواهند داشت!) . و فرموده است:*وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِکْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وکانَ أمرُه فُرُطاً*: (و از آن کس که قلبش را از یاد خود غافل ساختهایم و از هوس خود پیروى کرده و [اساس] کارش بر زیادهروى است، اطاعت مکن) . لذا جریان بندگی، به پیروی از قرآن و یا هوس و شهوت منحصر است. معبود یکتا فرموده است: *وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَوَاهُ بِغَیْرِ هُدًى مِّنَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ*: (و گمراهتر از آن که بىراهنمایى الله از هوسش پیروى کند، کیست؟ بىتردید الله مردم ستمگر را راهنمایى نمىکند) . در نتیجه کسی که از هدایت الاهی که پیامبر صل الله علیه و سلم آن را آورده است، پیروی نکند، کسی از او گمراه تر نیست. پناه بر الله متعال ؛ این است وضعیت انسان مبتدع. چرا که او بدون هدایت الهی، که همان شریعت است، از هوسِ خویش حرف شنوی کرده است. لذا او گمراه ترینِ مردمان است. جالب این جاست که گمان می کند هدایت شده و پیرو شریعت است.