از ابو مسعود انصاری رضی الله عنه آمده است که گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:
«حُوسِبَ رَجُلٌ مِمَّنْ کَانَ قَبْلَکُمْ، فَلَمْ یُوجَدْ لَهُ مِنَ الْخَیْرِ شَیْءٌ، إِلَّا أَنَّهُ کَانَ یُخَالِطُ النَّاسَ، وَکَانَ مُوسِرًا، فَکَانَ یَأْمُرُ غِلْمَانَهُ أَنْ یَتَجَاوَزُوا عَنِ الْمُعْسِرِ»، قَالَ: قَالَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ: نَحْنُ أَحَقُّ بِذَلِکَ مِنْهُ، تَجَاوَزُوا عَنْهُ».[۱]
«مردی از پیشینیان مورد حسابرسی قرار گرفت و هیچ کار خیر و نیکی نداشت جز اینکه او با مردم معاشرت مینمود و شخص ثروتمندی بود و به خدمتکارانش دستور میداد که از افراد تنگدست بگذرند. گفت: خداوند فرمود: ما در این کار از او سزاوارتریم، پس از او درگذرید».
[۱]– مسلم، ۲۹۲۱٫