از ابو درداء رضی الله عنه روایت است که
رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:
إنَّ العبْد إذا لَعنَ شَیْئا، صعِدتِ اللَّعْنهُ إلى السَّماء ، فتُغْلَقُ أبْوابُ السَّماءِ دُونَها، ثُمَّ تَهبِطُ إلى الأرْض، فتُغلَقُ أبوابُها دُونَها، ثُّمَّ تَأخُذُ یمیناً وشِمالا، فإذا لمْ تَجِدْ مساغاً رجعت إلى الذی لُعِن، فإنْ کان أهلاً لِذلک، وإلاَّ رجعتْ إلى قائِلِها » رواه أبو داود
هرگاه بنده چیزی را لعنت کند، لعنت به آسمان بالا می گردد و دروازه های آسمان به روی آن بسته می شود، سپس به زمین فرود آمده و دروازه های زمین به روی آن بسته می شود، باز به راست و چپ می رود و اگر راهی نیافت به کسیکه لعنت شده باز می گردد و اگر وی اهل آن بود خوب، ورنه به گوینده اش باز می گردد.