لازمه علم، عمل کردن است

خداوند سبحانه و تعالی، رسول الله صلی الله علیه وسلم و مومنان علم بدون عمل را مذموم دانسته اند:

خداوند سبحانه و تعالی می فرماید:

ﻳَﺎ ﺃَﻳُّﻬَﺎ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺁﻣَﻨُﻮﺍ ﻟِﻢَ ﺗَﻘُﻮﻟُﻮﻥَ ﻣَﺎ ﻻَ ﺗَﻔْﻌَﻠُﻮﻥَ

ای کسانی که ایمان آورده اید! چرا چیزی را می‌گویید که عمل نمی‌کنید؟!.

ﻛَﺒُﺮَ ﻣَﻘْﺘًﺎ ﻋِﻨْﺪَ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﺃَﻥْ ﺗَﻘُﻮﻟُﻮﺍ ﻣَﺎ ﻻَ ﺗَﻔْﻌَﻠُﻮﻥَ

نزد الله سخت ناپسند (و موجب خشم) است آن که چیزی را بگویید که عمل نمی‌کنید.

ابوهریره رضی الله عنه می گوید : علمی که بدان عمل نمی شود ، همانند گنجی است که در راه خدا انفاق نمی شود.

فضیل رحمه الله تعالی می گوید : عالم همچنان جاهل باقی می ماند تا اینکه به آنچه فرا گرفته است ، عمل نماید .

مالک بن دینار رحمه الله تعالی می گوید : فردی را می بینی که در سخن گفتن هیچ اشتباهی ندارد ، اما اعمال او همه خطا و اشتباه است .

ابن عمر رضی الله عنهما این حدیث را روایت می کند که از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیدم که فرمود :
 (ما حق امرئ مسلم له شی ء یوصی فیه یبیت ثلاث لیال إلا و وصیته مکتوبه )
برای مسلمان که مالی دارد و باید درباره ی آن ، وصیت کند ، جایز نیست که سه شب بر او بگذرد بدون اینکه وصیتش را نوشته باشد.
سپس ابن عمر رضی الله عنهما می گوید : از زمانی که این حدیث را از رسول الله شنیدم ، هیچ شبی بر من نگذشت مگر آنکه وصیت نامه ام پیش من بود .

امام احمد رحمه الله تعالی می گوید : هر حدیثی را که نوشتم به آن عمل کردم . حتی آن حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم را شنیدم که ایشان حجامت کرد و به أباطه(کسیکه حجامت کرده بود)  یک دینار داد . من هم هنگامی که حجامت کردم به فردی که این کار را برای من انجام داد ، یک دینار دادم .
(یعنی امام احمد رحمه الله تعالی دقیق خواست مانند رسول الله صلی الله علیه وسلم عمل کند که عمل او مطابق با عمل شخص رسول الله صلی الله علیه وسلم باشد)