اهل سنت این گونه عقیده دارند که کلام خداوند صـفتی از صـفات او اسـت کـه همواره بوده و هست، او و سبحانه و تعالی همراه با کلامی حقیقی، و صـوتی کـه بـه
هیچ کدام از اصوات مخلوقات شباهتی ندارد، و با حروف، هر وقت بخواهد، به و هر چه بخواهد، و هر گونه که اراده کند، کلام خواهد گفت و. این گفتـه دلایـل بسـیاری دارد از جمله {وَ لَمّٰا جٰاءَ مُوسىٰ لِمِیقٰاتِنٰا وَ کَلَّمَهُ ربه} ﴿۱۴۳﴾.
(و هنگامی که موسی در وقت معلوم حاضر شد و پروردگار او با او سخن گفت.)
پس کلام گفتن، پس از آمدن موسی علیـه الصـلاه و السلام حاصل شده است. و کـلام خداونـد بـه اعتبـار اصـلش، صـفت ذات اسـت و خداوند همواره قادر به کلام و متکلم بوده و هست، و کلام خداوند به اعتبار آحـادش صفت فعل است. چون کلام آحاد به مشیت تعلق دارد.
یعنی هرگاه که بخواهـد کـلام می گوید.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین