در مجله «اهلاً وسهلاً» در تاریخ ۳/۴/۱۴۱۵ هجری مقاله ای تحت عنوان «بیست روش برای دور کردن اضطراب» به قلم دکتر حسان شمسی پاشا درج شده بود؛ بخشی از دادهها و مفاهیم این مقاله عبارتند از:
زمان مرگ، از قبل مشخص شده و همه چیز، طبق تقدیر و قضای الهی صورت میگیرد. پس انسان نباید به خاطرآنچه اتفاق میافتد، تأسف بخورد؛ رزق و روزی انسان در آسمان و نزد خداوند است و هیچکس آن را در اختیار ندارد و نمیتواند در آن دخل و تصرفی نماید و هیچ انسانی، قادر به جلوگیری از آن نیست. گذشته، با همه رنجها و غمهایش تمام شده و هرگز باز نخواهد گشت؛ حتی اگر تمام جهان، برای بازگرداندن آن جمع شوند. آینده، در دنیای غیب است و هنوز نیامده و اجازه ورود نیافته است؛ پس بگذار تا زمان آمدنش، فرا رسد. نیکی به مردم، دل را شاد میکند و به انسان شرح صدر و آرامش میبخشد. آرامش و پاداش کسی که نیکی میکند، بیش از آرامش کسی است که به او نیکی میشود. یکی از ویژگیهای مؤمن، بیاعتنایی به انتقاد ستمگرانه است؛ باید دانست که هیچکس، از دشنام و ناسزا درامان نمانده است؛ حتی خداوند که پروردگار جهانیان است و کامل و بزرگوار و زیباست. در اشعاری چنین سرودهام:
فعلام تحرق أدمعاً قد وضعت | ویظل یقلق قلبک الإرهاب |
«چرا اشک میریزی و میگذاری که هراس، دلت را آشفته نماید»؟
وکلّ بهـا ربـاً جلیـلاً کلـما | نـام الخـلی تفتحـت أبواب |
«آن را به پروردگار بزرگ بسپار که هرگاه مردم بخوابند و بیخبر باشند، درهایی گشوده میشود».