قواعد سعادت و خوشبختی

بدان که اگر در چارچوب امروزت زندگی نکنی، ذهنت مشوش می‌گردد، کارهایت نابسامان می‌شود و غم و اندوهت زیاد می‌گردد. آنچه در حدیث آمده، به همین مفهوم:

«وقتی صبح کردی، منتظر شام مباش و چون شام نمودی، منتظر صبح مباش».

گذشته را با آنچه در آنست، فراموش کن؛ اهتمام به آنچه گذشته و تمام شده، حماقت و دیوانگی است.

به آینده مشغول مباش؛ آینده، در دنیای غیب است؛ لذا بگذار تا فرا رسد و آنگاه در آن بیندیش.

از انتقاد غم مخور؛ بلکه آرام باش و بدان که هر چقدرمورد انتقاد باشی، به همان اندازه ارزش داری.ایمان به خدا و عمل صالح، زندگی پاکیزه و سعادتمندانه است.

هر آنکس که می‌خواهد آرامش و آسایش داشته باشد، باید به ذکر خدا مشغول شود.

بنده، باید بداند که هر چیزی طبق تقدیر و قضای الهی انجام می‌شود.

از هیچکس انتظار تشکر نداشته باش.

خودت را برای رویارویی با بدترین شرایط آماده کن.

چه بسا آنچه اتفاق افتاده، به خیر و صلاح تو باشد.

هر اتفاقی که می‌افتد، به خیر مسلمان است.

در نعمت‌های الهی بیندیش و شکر بگزار.

تو با آنچه داری، از بسیاری از مردم بالاتری.

فاصله موفقیت و گشوده شدن گره، یک لحظه است.

بلا و مصیبت، انگیزه دعا کردن است.

مصیبت‌ها و رنج‌ها، مرهمی‌برای بصیرت و نیرویی برای قلب است.

بعد از سختی آسانی خواهد بود.

نباید اجازه دهی مسایل پیش پاافتاده تو را به خود مشغول کند و تو را از بین ببرد.

پروردگارت دارای آمرزش فراوان است.

خشمگین مشو؛ خشمگین مشو؛ خشمگین مشو.

زندگی، یعنی تکه نان و آب و سایه ای که زیر آن جای بگیری؛ لذا برای چیزی غیر از این‌ها ناراحت و اندوهگین مباش.

﴿وَفِی ٱلسَّمَآءِ رِزۡقُکُمۡ وَمَا تُوعَدُونَ ٢٢﴾ [الذاریات: ۲۲] «روزی شما و آنچه وعده داده می‌شوید، در آسمان است».

بیشتر چیزهایی که مردم از آن هراس دارند، اتفاق نمی‌افتد.

گرفتاران و بلادیدگان، برای تو الگو هستند.

وقتی خداوند گروهی را دوست بدارد، آنها را به بلا گرفتار می‌نماید.

دعاهایی را که برای رفع غم و اندوه است، به کثرت تکرار کن.

باید به کاری مفید به صورت جدی مشغول شوی و وقتت را به بیکاری نگذرانی.

به شایعات بی‌توجه باش و آنها را تصدیق مکن.

خودخوری و تلاش برای گرفتن انتقام، به سلامتی‌ات آسیب می‌رساند و بدین سان بیش از دشمنت، ضرر می‌کنی.

هر رنج و بلایی که به تو رسیده، کفاره گناهانت می‌باشد.