قواعدی عام و کلّی درباره قیامت
- بدون تردید قیامت خواهد آمد:
﴿إِنَّ ٱلسَّاعَهَ ءَاتِیَهٌ﴾ [طه: ۱۵]
«قطعاً قیامت خواهد آمد.»
- قیامت نزدیک است:
﴿ٱقۡتَرَبَتِ ٱلسَّاعَهُ وَٱنشَقَّ ٱلۡقَمَرُ﴾ [القمر: ۱]
«قیامت نزدیک شد و ماه بشکافت.»
- فقط اللهأ از زمان قیامت باخبر است:
﴿یَسَۡٔلُونَکَ عَنِ ٱلسَّاعَهِ أَیَّانَ مُرۡسَىٰهَاۖ قُلۡ إِنَّمَا عِلۡمُهَا عِندَ رَبِّیۖ لَا یُجَلِّیهَا لِوَقۡتِهَآ إِلَّا هُوَ﴾ [الأعراف: ۱۸۷]
«[ای پیامبر!] دربارۀ قیامت از تو سوال میکنند که چه وقت واقع میشود؟ بگو: مسلماً علم آن فقط نزد پروردگار من است و هیچکس جز او [نمیتواند] آن را در وقت معیّنش آشکار سازد.»
- قیامت از امور غیب به شمار میرود و ایمان به آن بخشی از ایمان به غیب است.
- بررسی و پرداختن به تعیین زمان قیامت جایز نیست.
- قیامت نشانههایی دارد که بیانگر نزدیکی یا وقوع آن است.