وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
قاعده اول: اسما و صفات الهی توفیقی هستند. جز با کتاب و سنت ثابت نمی شوند.
قاعده دوم: حمل نصوص کتاب و سنت بر ظاهر آنها و بدور از تحریف واجب است.
قاعده سوم: ظاهر نصوص صفات از جهت معنا معلوم و از حیث کیفیت مجهول می باشند.
قاعده چهارم: ظاهر نصوص بیانگر معانی است که بر ذهن خطور می کند. به عنوان مثال لفظ «القریه» گاهی مراد از آن یک قوم است و گاهی مساکن قوم و گاهی چیز دیگری است.