وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
قطع صله‌ی خویشاوندی
«لَا یَدْخُلُ الْجَنَّهَ قَاطِعٌ».[۱]
«کسی که صله‌ی خویشاوندی را ترک کند وارد بهشت نمی‌شود».
«مَا مِنْ ذَنْبٍ أَجْدَرُ أَنْ یُعَجِّلَ اللَّهُ لِصَاحِبِهِ الْعُقُوبَهَ فِی الدُّنْیَا، مَعَ مَا یَدَّخِرُ لَهُ فِی الْآخِرَهِ، مِن قَطِیعَهِ الرَّحِم وَالْخِیَانَهِ، وَالْکَذِبِ، وإنَّ أَعجلَ الطاعهِ ثوابًا لصلَهُ الرَّحِمِ، حتى إنَّ أهلَ البیتِ لیکونوا فجَرهً، فتنمو أموالُهم، ویکثُرُ عددُهم، إذا تواصَلوا».[۲]
«هیچ گناهی نمی‌تواند برای صاحبش عقوبت دنیا و آخرت را بیاورد، همان‌گونه که قطع صله‌ی رحم و خیانت و دروغ به همراه می‌آورد. و در میان همه‌ی نیکی‌ها صله‌ی رحم زودتر پاداش داده میشود تا آنجا که گاه افراد خانواده‌ای تبهکار هستند، اما به سبب صله‌ی رحم میان آنان، اموال‌شان زیاد میشود و تعدادشان افزون می‌گردد».
[۱]– صحیح مسلم (۲۵۵۶).
[۲]– آلبانی در صحیح الجامع (۵۷۰۵) می‌گوید صحیح است.