قطع رابطه خویشاوندى

قطع رحم و قطع ارتباط خویشاوندى گناهى بزرگ است که مانع ورود به بهشت برین الهى است و بدتر از قاطع رحم کسى است که سبب و عامل چنین گناهى گردد.

شوهرى که به همسرش اجازه ملاقات با خانواده اش را نمى دهد و یا نمى گذارد که پدر و مادر خانمش به خانه اش بیایند، از این دسته است.

شوهرى که به همسر مطلقه اش اجازه نمى دهد که با بچه هایش ملاقات کند و بچه هایش مادرشان را ببینند،از این دسته است.

زنى که شوهرش را نمى گذارد که به پدر و مادر خود سر بزند و آنان را به خانه پسرشان راه نمى دهد،از این دسته است.

اینان دانسته یا نادانسته خود را در معرض نفرین الهى و محرومیت از بهشت قرار داده اند و روز قیامت از ملاقات عزیزانشان محروم مى گردند.

الله متعال مى فرماید:
{فَهَلْ عَسَیْتُمْ إِن تَوَلَّیْتُمْ أَن تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحَامَکُمْ أُوْلَئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَى أبصارهم} (محمد:٢٣).
“آیا اگر روى گردانید،در زمین فساد مى کنید و رابطه خویشاوندى را قطع مى کنید،این گونه افراد را الله نفرین نموده و گوش هایشان را کر و چشم هایشان را کور نموده است”.

رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم فرمودند:
من فرق بین الوالده وولدها فرق الله بینه وبین أحبته یوم القیامه.
“هر کس مادر و فرزندى را از هم جدا کند،الله در قیامت او را از عزیزانش جدا خواهد کرد”.
(ترمذى:١٣٠١)

شما نیز سبب قطع رابطه خویشاوندى و جدایى افکندن میان عزیزان نباشید،تا میان شما و عزیزانتان جدایى افکنده نشود.