قطار زمان
﴿فَلَمَّآ أَنجَىٰهُمۡ إِذَا هُمۡ یَبۡغُونَ فِی ٱلۡأَرۡضِ بِغَیۡرِ ٱلۡحَقِّۗ یَٰٓأَیُّهَا ٱلنَّاسُ إِنَّمَا بَغۡیُکُمۡ عَلَىٰٓ أَنفُسِکُمۖ مَّتَٰعَ ٱلۡحَیَوٰهِ ٱلدُّنۡیَاۖ ثُمَّ إِلَیۡنَا مَرۡجِعُکُمۡ فَنُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ٢٣﴾ [یونس: ۲۳].
ترجمه: «پس چون آنان را رهانید، ناگهان در زمین بناحقّ سرکشى مىکنند. اى مردم، سرکشى شما فقط به زیان خود شماست. [شما] بهره زندگى دنیا را [مىطلبید]. سپس بازگشت شما به سوى ما خواهد بود. پس شما را از آنچه انجام مىدادید با خبر خواهیم کرد».
دنیا «ریل» بلند و قدیمی است که «قطار زمان» از آن میگذرد ما هم «مسافریم» از روستای دنیا به شهر آخرت! پشیمانی وقتی است که ببینیم توشهای بر نداشتهایم و دست خالی آمدهایم.
گفته های مرواریدی