قرعه کشی برای اذان گفتن

عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ‏ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «لَوْ یَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِی النِّدَاءِ وَالصَّفِّ الأَوَّلِ، ثمَّ لَمْ یَجِدُوا إِلا أَنْ یَسْتَهِمُوا عَلَیْهِ لاسْتَهَمُوا، وَلَوْ یَعْلَمُونَ مَا فِی التَّهْجِیرِ لاسْتَبَقُوا إِلَیْهِ، وَلَوْ یَعْلَمُونَ مَا فِی الْعَتَمَهِ وَالصُّبْحِ لأَتَوْهُمَا وَلَوْ حَبْوًا». (بخارى:۶۱۵).

ابوهریره رضی الله عنه می‏گوید: رسول الله ‏ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فرمود: «اگر مردم از پاداش اذان و صف اول نماز، آگاه می‏بودند و برای دستیابی به آن، چاره ای جز قرعه کشی نداشتند، حتما قرعه کشی می کردند. همچنین، اگر ثواب اول وقت را می دانستند، برای رسیدن به آن، از یکدیگر سبقت می گرفتند. و اگر از پاداش نماز عشاء و صبح (با جماعت) مطلع می‏بودند، با خزیدن هم که شده بود در آنها شرکت می‏کردند».