قرآن همه‏ی کتاب‏های گذشته را نسخ کرده است

ایمان داریم که همه‏ی کتاب‏های آسمانی بعد از تحریف و تغییر و تمام شدن زمان آنها توسط قرآن نسخ شده‏اند، و شریعت و قانون روایت شده در کتاب‏های گذشته سه نوع است:

۱- قسمتی که قرآن به صحت آن گواهی داده‌است.

۲- قسمتی که قرآن به بطلان آن شهادت داده‌است.

۳- قسمتی که قرآن در مورد آن سکوت اختیار فرموده است.

به قسمت اول ایمان داریم و قسمت دوم را باطل و تحریف‏شده‏ی دست انسان می‏پنداریم و در مورد قسمت سوم سکوت اختیار می‏نماییم نه آنرا تصدیق می‏کنیم و نه تکذیب.

 خداوند در مورد ارتباط قرآن و کتاب‏های گذشته می‏فرماید: ﴿وَأَنزَلۡنَآ إِلَیۡکَ ٱلۡکِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَیۡنَ یَدَیۡهِ مِنَ ٱلۡکِتَٰبِ وَمُهَیۡمِنًا عَلَیۡهِۖ﴾ [المائده: ۴۸].

«و بر تو (ای پیغمبر) کتاب (کامل و شامل قرآن) را نازل کردیم که (در همه‏ی احکام و اخبار خود) ملازم حق، و موافق و مصدّق کتابهای پیشین (آسمانی)، و شاهد (بر صحّت و سقم) و حافظ (اصول مسائل) آنها است».

نزول قرآن تصدیق کننده‏ی کتاب‏های گذشته است، کتاب‏هایی که در برگیرنده‏ی مدح و ستایش ونزول قرآن به عنوان آخرین پیام خدایی بر خاتم پیامبران صلی الله علیه و سلم بودند، بنابراین نزول قرآن موجب افزایش ایمان و اعتقاد حاملان معرفت و بصیرت کتاب‏های گذشته شد،پس تسلیم امر خدا شدند و به دین او گرویدند، خداوند بیان می‏فرماید که قرآن بر کتاب‏های گذشته حاکم و امین و گواه است، هرآنچه موافق قرآن باشد حقیقت دارد و هرآنچه با قرآن منافات داشته باشد باطل است.

خداوند به کسانی از یهود که به او دروغ بستند وکتابش را تحریف کردند اشاره کرده می‏فرماید:

﴿فَوَیۡلٞ لِّلَّذِینَ یَکۡتُبُونَ ٱلۡکِتَٰبَ بِأَیۡدِیهِمۡ ثُمَّ یَقُولُونَ هَٰذَا مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ لِیَشۡتَرُواْ بِهِۦ ثَمَنٗا قَلِیلٗاۖ فَوَیۡلٞ لَّهُم مِّمَّا کَتَبَتۡ أَیۡدِیهِمۡ وَوَیۡلٞ لَّهُم مِّمَّا یَکۡسِبُونَ ٧٩﴾ [البقره: ۷۹].

«وای بر کسانی (از احبار) که کتاب را با دست خود می‌نویسند و آن گاه می‌گویند (به بیسوادان): این (توراتی است که) از جانب خدا آمده است تا به بهای کمی آن (تحریف‏شده‌ها) را بفروشند! وای بر آنان چه چیزهایی را با دست خود می‌نویسند! و وای بر آنان چه چیزهایی را به چنگ می‌آورند! (این گونه نوشته‌ها و کارها، ایشان را به سوی هلاک و عذاب می‌کشاند)». ‏

و می‏فرماید: ﴿وَإِنَّ مِنۡهُمۡ لَفَرِیقٗا یَلۡوُۥنَ أَلۡسِنَتَهُم بِٱلۡکِتَٰبِ لِتَحۡسَبُوهُ مِنَ ٱلۡکِتَٰبِ وَمَا هُوَ مِنَ ٱلۡکِتَٰبِ وَیَقُولُونَ هُوَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ وَمَا هُوَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ وَیَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡکَذِبَ وَهُمۡ یَعۡلَمُونَ ٧٨﴾ [آل عمران: ۷۸].

«و در میان آنان کسانی هستند که به هنگام خواندن کتاب (خدا) زبان خود را می‌پیچند و آن را دگرگون می‌کنند تا شما گمان برید (آنچه را که می‌خوانند) از کتاب (خدا) است! در حالی که از کتاب (خدا) نیست. و می‌گویند که: آن از نزد خدا (نازل شده) است و با این که از سوی خدا نیامده است و به خدا دروغ می‌بندند و حال آن که می‌دانند (که دروغ می‌گویند)». ‏

پیامبر صلی الله علیه و سلم در مورد انتخاب این امت و پاداش مضاعف آنها می‏فرماید:

«قَالَ إِنَّمَا بَقَاؤُکُمْ فِیمَنْ سَلَفَ مِنْ الْأُمَمِ کَمَا بَیْنَ صَلَاهِ الْعَصْرِ إِلَى غُرُوبِ الشَّمْسِ أُوتِیَ أَهْلُ التَّوْرَاهِ التَّوْرَاهَ فَعَمِلُوا بِهَا حَتَّى انْتَصَفَ النَّهَارُ ثُمَّ عَجَزُوا فَأُعْطُوا قِیرَاطًا قِیرَاطًا ثُمَّ أُوتِیَ أَهْلُ الْإِنْجِیلِ الْإِنْجِیلَ فَعَمِلُوا بِهِ حَتَّى صُلِّیَتْ الْعَصْرُ ثُمَّ عَجَزُوا فَأُعْطُوا قِیرَاطًا قِیرَاطًا ثُمَّ أُوتِیتُمْ الْقُرْآنَ فَعَمِلْتُمْ بِهِ حَتَّى غَرَبَتْ الشَّمْسُ فَأُعْطِیتُمْ قِیرَاطَیْنِ قِیرَاطَیْنِ فَقَالَ أَهْلُ الْکِتَابِ هَؤُلَاءِ أَقَلُّ مِنَّا عَمَلًا وَأَکْثَرُ أَجْرًا قَالَ اللَّهُ هَلْ ظَلَمْتُکُمْ مِنْ حَقِّکُمْ شَیْئًا قَالُوا لَا قَالَ فَهُوَ فَضْلِی أُوتِیهِ مَنْ أَشَاءُ». [رواه البخاری].

«فاصله‏ی زمانی شما نسبت به اقوام گذشته به اندازه‏ی فاصله‏ی میان نماز عصر و مغرب است، اهل تورات آمدند مهلت ایشان تا نماز ظهر بود، سپس از اداء مسئولیت عاجز شدند و خداند قیراط قیراط به آنها پاداش داد، سپس اهل انجیل آمدند، آنها هم تا نماز عصر به مفاد حیات‏بخش انجیل عمل کردند سپس عاجز شدند و قیراط قیراط پاداش گرفتند، سپس نوبت به شما رسید و قرآن نازل شد شما هم تا غروب خورشید بدان عمل خواهید کرد و دو قیراط دو قیراط پاداش خواهید گرفت، اهل کتاب زبان به اعتراض گشوده، گفتند: اعمال آنها از ما کمتر است ولی از ما بیشتر پاداش می‏گیرند؟ خداوند فرمود: آیا در حق شما ظلم شده است؟ گفتند: نه. فرمود: این فضل و بخششی است که به هر کس که بخواهم می‏بخشم». (بخاری آن را روایت کرده است).

 و در حدیث دیگری می‏فرماید:

«لَا تُصَدِّقُوا أَهْلَ الْکِتَابِ وَلَا تُکَذِّبُوهُمْ وَقُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَیْنَا وَمَا أُنْزِلَ إِلَیْکُمْ  وَ إلهنُاَ وَ إلهُکُم واحِدٌ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمون». [رواه البخاری].

«اهل کتاب را نه تصدیق کنید و نه تکذیب. بلکه بگویید: به آنچه خداوند نازل فرموده است ایمان داریم و پروردگار ما و شما یکی است و ما در مقابل او تسلیم هستیم».

از ابن‏عباس روایت شده است که فرمود:

«کَیْفَ تَسْأَلُونَ أَهْلَ الْکِتَابِ عَنْ شَیْءٍ وَکِتَابُکُمْ الَّذِی أُنْزِلَ عَلَى رسول‏الله صلی الله علیه و سلم أَحْدَثُ؟! تَقْرَءُونَهُ مَحْضًا لَمْ یُشَبْ وَقَدْ حَدَّثَکُمْ أَنَّ أَهْلَ الْکِتَابِ بَدَّلُوا کِتَابَ اللَّهِ وَغَیَّرُوهُ وَکَتَبُوا بِأَیْدِیهِمْ الْکِتَابَ وَقَالُوا هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لِیَشْتَرُوا بِهِ ثَمَنًا قَلِیلًا أَلَا یَنْهَاکُمْ مَا جَاءَکُمْ مِنْ الْعِلْمِ عَنْ مَسْأَلَتِهِمْ لَا وَاللَّهِ مَا رَأَیْنَا مِنْهُمْ رَجُلًا یَسْأَلُکُمْ عَنْ الَّذِی أُنْزِلَ عَلَیْکُمْ». [بخاری].

«چگونه در مورد بعضی مسایل از اهل کتاب می‏پرسید در حالی که کتابی که بر رسول خدا صلی الله علیه و سلم نازل شده به شما نزدیک‏تر است؟! و از تحریف نیز مصون مانده است، و همین قرآن به شما می‏گوید که اهل کتاب چیزهایی را بیان می‏کنند که تحریف شده است و نوشته‏ی دست خود آنان است و به دروغ می‏گویند: از طرف خدا نازل شده است. تا پول بی‏ارزشی را به چنگ آورند، آگاه باشید ما علمی داریم که ما را از اهل کتاب بی‏نیاز می‏گرداند، هیچ کدام از آنها از قرآن شما چیزی نمی‏پرسد پس چرا شما با آن همه علم و حکمت به آنها رو می‏آورید. (بخاری آن را روایت کرده است)».