قبل از حلول ماه رمضان

قبل از ماه رمضان، ماه شعبان قرار دارد که در آن، اعمال بندگان به سوی آسمان بالا می‌رود، و به عنوان آمادگی شخص برای استقبال از ماه رمضان، زیاد روزه گرفتن مقرر شده است،

آن‌گونه که در حدیث صحیح، پیامبر فرموده اند:
«شعبان بین رجب ورمضان، یغفل الناس عنه، تُرفع فیه أعمال العباد، فأحب أن لا یُرفع عملی إلا وأنا صائم».
«شعبان بین رجب و رمضان (بعد از رجب و قبل از رمضان) است، مردم از آن در غفلت‌اند و آن را به فراموشی سپردهاند، در آن اعمال بندگان بالا برده می‌‌شود پس دوست دارم‌که عملم تنها در حالی‌که روزه هستم بالا برده شود».

و در صحیحین از أم المؤمنین عائشه  روایت است که فرمود:
«ما رأیت رسول الله فی شهرٍ أکثر صیاماً منه فی شعبان».
«در هیچ ماهی پیامبر را ندیدم‌که بیشتر از ماه شعبان روزه باشد».
اما پیوند و وصل کردن شعبان به رمضان جایز نیست بنا به فرموده پیامبر:
«لا تقدموا رمضان بصوم یومٍ ولا یومین إلا رجلاً یصوم صوماً فلیصمه».
«روزی یا دو روز قبل از رمضان روزه نگیرید و با روزه گرفتن به قصد احتیاط به استقبال رمضان نروید (به جز شخصی‌که عادتاً در آن روزها روزه بوده باشد)».
مثلا دوشنبه یا پنجشنبه یا طبق عادت پنجشنبه و جمعه روزه بوده باشد و رمضان در شنبه باشد که برای او اشکالی ندارد و می‌تواند روزه بگیرد.
و همچنین فرموده پیامبر: «من صام یوم الذی یشک فیه فقد عصی أبا القاسم».۲
«کسی‌که یوم الشک (روزی‌که معلوم نیست شعبان است یا رمضان) روزه باشد از فرمان رسول خدا سرپیچی کرده است».