۱- دور شدن وسوسهها و غم واندوه.
۲- پرهیز از فرو رفتن در کارهای بیخود و دوری از پرداختن به امور پوچ.
۳- دور شدن از افراد بیکار.
۴- شیوایی زبان و تمرین سخنوری، و دور شدن از تکلف در سخن گفتن یا زور زدن برای شیوا گویی.
۵- رشد عقل و خرد و پالایش خاطر.
۶- بدست آوردن دانش فراوان و حفظ مفاهیم.
۷- استفاده از تجربه دیگران و بهره مندی از اندرزهای فرزانگان و برداشتهای علمیدانشمندان.
۸- فراهم شدن بستر مناسب برای هضم علوم و مطالعه فرهنگهایی که در زمان خود بر جوامع حاکم بودهاند.
۹- افزایش ایمان. خواندن کتابهای اسلامی، باعث افزایش ایمان میگردد. زیرا کتاب، پنددهنده و اندرزگوی بزرگی است که از بدیها باز میدارد و به خیر و خوبی فرا میخواند.
۱۰- ذهن، بوسیله خواندن کتاب از پریشانی نجات مییابد و قلب، از اندوه و رنج رها میشود و وقت انسان از ضایع شدن مصون میماند.
۱۱- کتابخوانی، باعث میشود که انسان در فهم واژهها و معانی و مفاهیمی که در کلمات است و نیز در شناخت اسرار و رموز حکمت، مهارت پیدا کند.
فروح الروح أرواح المعانی
ولیس بأن طعمت ولا شربتا
«درون مایه روح، ارواح مفاهیم است، نه خوردن و نوشیدن».