فـقـــــط خـــــدا

عَن ابْنِ عَبَّاسٍ رضی الله عنهما قَالَ:کُنْتُ خَلْفَ
رَسُولِ الله صلی الله علیه وسلم:
یَوْمًا، فَقَالَ:«یَا غُلَامُ إِنِّی أُعَلِّمُکَ کَلِمَاتٍ:احْفَظِ اللَه یَحْفَظْکَ،احْفَظِ اللَهَ تَجِدْهُ تُجَاهَکَ،إِذَا سَأَلْتَ فَاسْأَلِ اللَهَ، وَإِذَا اسْتَعَنْتَ فَاسْتَعِنْ بِاللهِ،وَاعْلَمْ أَنَّ الْأُمَّهَ لَوِ اجْتَمَعَتْ عَلَى أَنْ یَنْفَعُوکَ بِشَیْءٍ لَمْ یَنْفَعُوکَ إِلَّا بِشَیْءٍ قَدْ کَتَبَهُ اللهُ لَکَ، وَلَوِ اجْتَمَعُوا عَلَى أَنْ یَضُرُّوکَ بِشَیْءٍ لَمْ یَضُرُّوکَ إِلَّا بِشَیْءٍ قَدْ کَتَبَهُ اللهُ عَلَیْکَ، رُفِعَتِ الْأَقْلَامُ، وَجَفَّتِ الصُّحُفُ».
[رواه الترمذی] [ و صححه الألبانی]

از ابن ‌عباس روایت شده است که: من روزی در پشت سر
پیامبر صلی الله علیه وسلم:
بر مرکبشان سوار بودم،فرمودند:«ای پسر! چند کلمه را به تو می‌آموزم:

خـــدا را به یـــاد داشتـــه بــاش تـــااو نیز حافظ و نگهدارتو باشـــــد

مراقــب اوامــر خداوند بــاش تــا در مقــابـــل خــود او را بیـــابی

هرگـــــاه چیزی می‌خواهی از خـــــدا بخـــواه و هر گاه یـــاری می‌جــویـــی از خـــــدا بجـــــوی

و بدان که اگر همه‌ی مـــردم جمع شونـــد که نفـــعی به تــو برساننــد نمی‌تواننــد،مگـــر آنچه که خـــــدا برای تـــــو مقدر کـــــرده است و اگـــــر همه‌ی مردم جمع شوند که ضـــــرری به تو برسانند نمی‌تواننـــــد مگــــر آنچه که خـــــدا برای تـــــو مقـــــدر کـــــرده است.

زیـــرا کـــه قلـــم‌هـــا از نوشتـــن باز ایستـــاده‌انــد و نامه‌ها خشـک شده‌انــــد.