فضیلت کسی‌که در اسلام روش نیکی پایه گذاری کند

عَنْ جَرِیرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وسلم: «مَنْ سَنَّ فِى الإِسْلاَمِ سُنَّهً حَسَنَهً فَلَهُ أَجْرُهَا وَأَجْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا بَعْدَهُ مِنْ غَیْرِ أَنْ یَنْقُصَ مِنْ أُجُورِهِمْ شَىْءٌ وَمَنْ سَنَّ فِى الإِسْلاَمِ سُنَّهً سَیِّئَهً کَانَ عَلَیْهِ وِزْرُهَا وَوِزْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا مِنْ بَعْدِهِ مِنْ غَیْرِ أَنْ یَنْقُصَ مِنْ أَوْزَارِهِمْ شَىْءٌ».^[۱]

جریر بن عبدالله می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرماید: «هرکس در اسلام روش خوبی را پایه‌گذاری کند، پاداش این کار و پاداش کسانی‌که به آن عمل می‌کنند، به او نیز می‌رسد بدون آنکه چیزی از پاداش‌شان کاسته شود و هرکس روش بدی را پایه گذاری کند، گناه این کار و گناه کسانی‌که به آن عمل می‌کنند، به او نیز می‌رسد بدون آنکه چیزی از گناه‌شان کاسته شود».

[۱]– صحیح مسلم حدیث شماره ۱۰۱۷