الله متعال میفرماید: ﴿وَٱکۡتُبۡ لَنَا فِی هَٰذِهِ ٱلدُّنۡیَا حَسَنَهٗ وَفِی ٱلۡأٓخِرَهِ إِنَّا هُدۡنَآ إِلَیۡکَۚ قَالَ عَذَابِیٓ أُصِیبُ بِهِۦ مَنۡ أَشَآءُۖ وَرَحۡمَتِی وَسِعَتۡ کُلَّ شَیۡءٖۚ فَسَأَکۡتُبُهَا لِلَّذِینَ یَتَّقُونَ وَیُؤۡتُونَ ٱلزَّکَوٰهَ وَٱلَّذِینَ هُم بَِٔایَٰتِنَا یُؤۡمِنُونَ١۵۶﴾ [الأعراف: ۱۵۶].
« و در این دنیا و در سرای آخرت، نیکی برایمان مقرر فرما [که] بیتردید، ما به سوی تو بازگشتیم». [الله] فرمود: «عذابم را به هر کس بخواهم میرسانم و رحمتم همه چیز را فراگرفته است؛ پس آن را برای کسانی مقرر خواهم داشت که پروا پیشه میکنند و زکات میدهند و [همچنین برای] کسانی که به آیات ما ایمان میآورند ».
عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وسلم: «لَمَّا قَضَى اللهُ الْخَلْقَ، کَتَبَ فِی کَتَابِهِ، فَهُوَ عِنْدَهُ، فَوْقَ الْعَرْشِ، إِنَّ رَحْمَتِی غَلَبَتْ غَضَبِی».[۱]
ابوهریره میگوید: پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «هنگامیکه خداوند مخلوقات را آفرید، در کتابش (لوح محفوظ) که نزد او و بالای عرش قرار دارد، نوشت: همانا رحمتم بر خشمم، غلبه دارد».
عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم یَقُولُ: «إِنَّ للَّهِ تَعَالى مائَهَ رَحْمَهٍ أَنْزَلَ مِنْهَا رَحْمَهً وَاحِدَهً بَیْنَ الجِنِّ والإِنْسِ وَالبَهَائمِ وَالهَوامِّ، فَبهَا یَتَعاطَفُونَ، وبها یَتَراحَمُونَ، وَبها تَعْطِفُ الوَحْشُ عَلى وَلَدهَا، وَأَخَّرَ اللَّهُ تَعالى تِسْعاً وتِسْعِینَ رَحْمَهً یَرْحَمُ بها عِبَادهُ یَوْمَ القِیَامَهِ».[۲]
از ابوهریره روایت شده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «الله متعال، صد رحمت دارد که یک رحمتِ آن را میان انسانها، جنها، جانوران و حشرات نازل کرده است و با این یک رحمت است که آفریدههای الهی به یکدیگر مهربانی و رحم میکنند و به همین خاطر است که جانوران وحشی به فرزندان خود، رحم مینمایند. و الله متعال، نود و نُه بخش دیگر رحمت را نگه داشته است و روز قیامت، با آن بر بندگان خود، رحم میفرماید».
[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۳۱۹۴ و مسلم حدیث شماره ۲۷۵۱ با لفظ بخاری
[۲]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۶۰۰۰ و مسلم حدیث شماره ۲۷۵۲ با لفظ مسلم