فضیلت نشستن در جای نماز پس از نماز صبح

عَنْ سِمَاکِ بْنِ حَرْبٍ قَالَ: قُلْتُ لِجَابِرِ بْنِ سَمُرَهَ: أَکُنْتَ تُجَالِسُ رَسُولَ اللهِ صلی الله علیه وسلم؟ قَالَ: نَعَمْ کَثِیرًا، «کَانَ لَا یَقُومُ مِنْ مُصَلَّاهُ الَّذِی یُصَلِّی فِیهِ الصُّبْحَ، أَوِ الْغَدَاهَ، حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ، فَإِذَا طَلَعَتِ الشَّمْسُ قَامَ».^[۱]

سِماک بن حربمی‌گوید: به جابر بن سمره گفتم: آیا تو با رسول الله صلی الله علیه وسلم نشست و برخاست می‌نمودی؟ وی گفت: بله، بسیار. «رسول اکرم صلی الله علیه وسلم از جایی که نماز صبح را در آن می‌خواند تا طلوع آفتاب بر نمی‌خاست. و هنگامی که خورشید طلوع می‌کرد، بلند می‌شد».

[۱]– مسلم حدیث شماره ۶۷۰