فضیلت صله رحم

الله متعال می‌فرماید: ﴿وَٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ مِنۢ بَعۡدُ وَهَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ مَعَکُمۡ فَأُوْلَٰٓئِکَ مِنکُمۡۚ وَأُوْلُواْ ٱلۡأَرۡحَامِ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلَىٰ بِبَعۡضٖ فِی کِتَٰبِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِکُلِّ شَیۡءٍ عَلِیمُۢ٧۵﴾ [الأنفال: ۷۵].

«و کسانی‌ که پس از آنان ایمان آوردند و هجرت نمودند و به همراه شما [مؤمنان] جهاد کردند، آنان [نیز] از شما هستند؛ و در [حکمِ] کتابِ الله، خویشاوندان [در میراث،] نسبت به یکدیگر سزاوارترند. به راستی که الله به همه چیز داناست».

عَنْ أبِی هُرَیْرَهَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وسلم: «مَنْ أَحَبَّ أَنْ یُبْسَطَ لَهُ فِی رِزْقِهِ، وَیُنْسَأَ لَهُ فِی أَثَرِهِ، فَلْیَصِلْ رَحِمَهُ».^[۱]

از ابوهریره روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «کسی‌که می‌خواهد روزی‌اش، زیاد و عمرش طولانی شود، پس صله رحم یا ارتباطش با خویشانش را رعایت کند».

عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ عَنِ النَّبِیِّ صلی الله علیه وسلم قَالَ: «إِنَّ الرَّحِمَ شَجْنَهٌ مِنَ الرَّحْمَنِ، فَقَالَ اللَّهُ: مَنْ وَصَلَکِ وَصَلْتُهُ، وَمَنْ قَطَعَکِ قَطَعْتُهُ».^[۲]

ابوهریره می‌گوید: نبی صلی الله علیه وسلم فرمود: «رَحِم از رحمان گرفته شده است. لذا الله متعال خطاب به رَحِم می‌فرماید: هر کس، تو را وصل کند (حق خویشاوندی را به جای آورد) او را به خود، وصل خواهم کرد. و هرکس تو را قطع کند (حق خویشاوندی را به جای نیاورد) با او قطع رابطه خواهم نمود».

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو عَنِ النَّبِیِّ صلی الله علیه وسلم قَالَ: «لَیْسَ الْوَاصِلُ بِالْمُکَافِئِ، وَلَکِنِ الْوَاصِلُ الَّذِی إِذَا قُطِعَتْ رَحِمُهُ وَصَلَهَا».^[۳]

عبدالله بن عمرو می‌گوید: نبی صلی الله علیه وسلم فرمود: «وصل کنندۀ واقعی پیوند خویشاوندی، کسی نیست که به خاطر جبران رابطه‌ای که خویشاوندانش با او دارند, صله رَحِمی کند؛ بلکه کسی است که اگر دیگران با او قطع رابطه کنند، او رابطه برقرار نماید».

[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۵۹۸۶ و مسلم حدیث شماره ۲۵۵۷ با لفظ بخاری

[۲]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۵۹۸۸ و مسلم حدیث شماره ۲۵۵۴ با لفظ بخاری

[۳]– بخاری حدیث شماره ۵۹۹۱