«وعن أبی هُریرهَ رضی الله عنه قال: خَرَجَ رَسُولُ اللَّه صلی الله علیه وسلم ذاتَ یَوْمٍ أَوْ لَیْلَهٍ، فَإِذا هُوَ بِأَبی بکْرٍ وعُمَرَ ب، فقال: «ما أَخْرَجَکُمَا مِنْ بُیُوتِکُما هذِهِ السَّاعَهَ؟» قالا: الجُوعُ یا رَسولَ اللَّه. قال: «وَأََنا، والَّذِی نَفْسِی بِیَدِه، لأَخْرَجَنی الَّذِی أَخْرَجَکُما. قُوما» فقَاما مَعَه، فَأَتَى رَجُلاً مِنَ الأَنْصار، فَإِذَا هُوَ لَیْسَ فی بیته، فَلَمَّا رَأَتْهُ الـمرَأَهُ قالَت: مَرْحَباً وَأَهْلا. فقال لها رَسُولُ اللَّه صلی الله علیه وسلم : «أَیْنَ فُلانٌ» قالَت: ذَهَبَ یَسْتَعْذِبُ لَنَا الماء، إِذْ جاءَ الأَنْصَاری، فَنَظَرَ إلى رَسُولِ اللَّه صلی الله علیه وسلم وَصَاحِبَیْه، ثُمَّ قالَ: الحَمْدُ للَّه، ما أَحَدٌ الیَوْمَ أَکْرَمَ أَضْیافاً مِنِّی فانْطَلقَ فَجَاءَهُمْ بِعِذْقٍ فِیهِ بُسْرٌ وتَمْرٌ ورُطَب، فقال: کُلُوا، وَأَخَذَ المُدْیَهَ، فقال لَهُ رسُولُ اللَّه صلی الله علیه وسلم : «إِیَّاکَ وَالحَلُوبَ» فَذَبَحَ لَهُم، فَأَکلُوا مِنَ الشَّاهِ وَمِنْ ذلکَ العِذْقِ وشَرِبُوا. فلمَّا أَنْ شَبعُوا وَرَوُوا قال رسولُ اللَّه صلی الله علیه وسلم لأَبی بکرٍ وعُمَرَ رضی الله عنه : «وَالَّذِی نَفْسی بِیَدِه، لَتُسْأَلُنَّ عَنْ هذَا النَّعیمِ یَوْمَ القِیامَهِ، أَخْرَجَکُمْ مِنْ بُیُوتِکُمُ الجُوع، ثُمَّ لَمْ تَرْجِعُوا حَتَّى أَصَابَکُمْ هذا النَّعِیمُ»»
رواه مسلم.
«ابو هریره رضی الله عنه روایت کرده گفت:
روزی یا شبی رسول الله صلی الله علیه وسلم بر آمده ناگهان بر ابوبکر و عمر ب برخورده و فرمود: چه چیز شما را در این لحظه از خانههایتان بیرون نمود؟
گفتند: گرسنگی یا رسول الله صلی الله علیه وسلم !
گفت: قسم به ذاتی که جانم در دست اوست، مرا هم آنچه شما را خارج ساخته بیرون نمود، برخیزید و با او برخاستند و به خانهء مردی از انصار آمده که او هم به خانهاش نبود. چون زن آن شخص ایشان را دید، گفت: خوش آمدید! وبه خانهء خود آمدید!
رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: فلانی کجاست؟
گفت: او رفته که برای ما آب شیرین بیاورد، ناگهان مرد انصاری آمد.
رسول الله صلی الله علیه وسلم و دو یارش را دیده گفت: الحمد لله هیچکس امروز مهمانان ارجمندتر و عزیزتری از من ندارد. سپس رفته شاخهای آورد که در آن خرمای غوره، تازه و خشک بود.
گفت: بخورید و کارد را گرفت.
رسول الله صلی الله علیه وسلم به وی فرمود: با خبر که گوسفندی شیر ده را نکشی و آن شخص بر ایشان گوسفندی ذبح نموده و از آن گوسفند و آن شاخه خوردند و آشامیدند. چون از آب و نان سیر شدند رسول الله صلی الله علیه وسلم به ابوبکر و عمر ب فرمود: سوگند به ذاتی که جانم در دست اوست، همانا در روز قیامت از این نعمت سؤال میشوید، از خانههای خود گرسنه بیرون آمدید وبه خانهءتان باز نگشتید، تا ازین نعمت برخوردار شدید».
ش: انصاری ایکه آنحضرت صلی الله علیه وسلم بخانهاش تشریف برده بودند، ابو الهیثم بن تیهان صلی الله علیه وسلم بود.