ابوامامه (رض) روایت کرده است: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وسلم): مَنْ غَدَا إِلَى الْمَسْجِدِ لا یُرِیدُ إِلا أَنْ یَتَعَلَّمَ خَیْرًا أَوْ یَعْلَمَهُ، کَانَ لَهُ کَأَجْرِ حَاجٍّ تَامًّا حَجَّتهُ»
«پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم فرمودند:
هرکس صبحگاه به مسجد رود در حالیکه قصد و نیّتی جز یاد گرفتن و یاد دادن خیر (و علم و دانش) نداشته باشد برای او اجریست همانند اجر حاجی که حجّش را کامل انجام داده است».(۱)
این حدیث جدای از بیان اهمیّت علم و دانش و تعلیم و تعلّم آن، اشاره به این مطلب دارد که کسی که برای این امر خطیر به مسجد میرود و برای کسب آن همّت میگمارد جدای از بهرهمندی از محاسن و آثار علم در دنیا، خداوند ثواب حجّی مقبول را به وی عطا خواهد کرد.
(۱) (صحیح): طبرانی، المعجم الکبیر (ج۸ص۹۴) ومسند الشامیین (ج۱ص۲۳۸)/ ابونعیم، حلیه الاولیاء (ج۶ص۹۷)/ ابن بشران، المالی (ج۱ص۴۳)/ ابن عساکر، تاریخ دمشق (ج۱۶ص۴۵۶).