فضیلت سوره فاتحه

عَنْ أَبِی سَعِیدٍ رَافِعِ بْنِ الْمُعَلَّى س قَالَ: قَالَ لِی رَسُولُ اللَّهِ ج: «أَلاَ أُعَلِّمُکَ أَعْظَمَ سُورَهٍ فِی القُرْآنِ قَبْلَ أَنْ تَخْرُجَ مِنَ المَسْجِدِ»، فَأَخَذَ بِیَدِی، فَلَمَّا أَرَدْنَا أَنْ نَخْرُجَ، قُلْتُ: یَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنَّکَ قُلْتَ: «لَأُعَلِّمَنَّکَ أَعْظَمَ سُورَهٍ مِنَ القُرْآنِ» قَالَ: «الحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ العَالَمِینَ، هِیَ السَّبْعُ المَثَانِی، وَالقُرْآنُ العَظِیمُ الَّذِی أُوتِیتُهُ».^[۱]

از ابو سعید رافع بن معلی س روایت شده که گفت: رسول الله ج برایم فرمود: «آیا پیش از آن که از مسجد بیرون بروی، بزرگ‌ترین سوره قرآن را به تو نیاموزم؟» و سپس دستم را گرفت؛ هنگامی که می‌خواستیم از مسجد بیرون برویم، عرض کردم: ای رسول الله! تو گفتی که بزرگ‌ترین سوره قرآن را به تو می‌آموزم؟ فرمود: «﴿ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ ٢﴾ – یعنی همان سوره «حمد» – که دارای هفت آیه می‌باشد و در هر رکعت نماز تکرار می‌شود [و شاملِ دو بخش ستایش و دعا می‌باشد] و همان قرآنِ بزرگی است که به من داده شده است».

ش: «سبع مثانی: یعنی در هر نماز تکرار می‌شود، یا اینکه شامل ثنای حق و دعا می‌باشد».

[۱]– بخاری حدیث شماره ۵۰۰۶