فضیلت روزه‌ی ماه رمضان ماه

رمضان، ماه بزرگ و با عظمتی است، در این ماه قرآن نازل گردیده است: ﴿شَهۡرُ رَمَضَانَ ٱلَّذِیٓ أُنزِلَ فِیهِ ٱلۡقُرۡءَانُ هُدٗى لِّلنَّاسِ وَبَیِّنَٰتٖ مِّنَ ٱلۡهُدَىٰ وَٱلۡفُرۡقَانِۚ فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ ٱلشَّهۡرَ فَلۡیَصُمۡهُۖ ١٨۵﴾
[البقره: ١٨۵].
«(آن چند روز محدود و اندک) ماه رمضان است (ماهی) که قرآن در آن نازل شده است، (کتابی) که راهنمای مردم است، و (در بردارنده) نشانه‌ها و دلایل آشکار و روشن از هدایت و جدا کنندۀ حق از باطل است.

پس هر کس از شما این ماه را
(در حضر) دریابد،
باید که آن را روزه بدارد».

خداوند قرآن را در شبی از شب‌های رمضان نازل نمود که خیر و برکت آن از هزار ماه بیشتر است،

همان‌گونه که خداوندأ می‌‌فرماید:
﴿إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِی لَیۡلَهِ ٱلۡقَدۡرِ ١
وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا لَیۡلَهُ ٱلۡقَدۡرِ ٢
لَیۡلَهُ ٱلۡقَدۡرِ خَیۡرٞ مِّنۡ أَلۡفِ شَهۡرٖ ٣﴾
[القدر: ۱-۳].
«ما (قرآن را) در شب قدر نازل کردیم و ‏ تو چه می‌دانی شب قدر کدام است (و چه اندازه عظیم است‌؟) ‏
شب قدر از هزار ماه ارجمندتر است». یعنی عبادت در آن –
اگر مورد قبول واقع شود-
از عبادت ۸۳ سال و ۳ ماه برتر است.

ابن کثیر/ در تفسیر آن می‌‌فرماید: «مجاهد می‌‌گوید: شب قدر از هزار ماه که شب قدر در آن‌ها نباشد، برتر است،

قتادۀ بن دعامۀ،
شافعی و دیگران نیز بر این رأی هستند».

منظور از نزول قرآن در این‌جا، نزول یک‌باره به آسمان دنیا در شب قدر است،
تا بعداً به صورت تدریجی در مدت زمان نبوت بر اساس رویدادها و مراحلی‌که پیش روی دعوت بود،
بر پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم نازل گردد.

ابن کثیر/ در تفسیرش آورده است: «و اما قرآن یک‌باره به «بیت العزه»
از آسمان دنیا نازل شده،
و این اتفاق در شب قدر از ماه رمضان روی داده است،
همان‌گونه که خداوندأ می‌‌فرماید: ﴿إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِی لَیۡلَهِ ٱلۡقَدۡرِ١﴾ [القدر: ۱]. و پس از آن به صورت تدریجی و بر اساس حوادث بر پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم نازل گردیده است