وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
الله متعال می‌فرماید: ﴿وَمَنۡ أَحۡسَنُ قَوۡلٗا مِّمَّن دَعَآ إِلَى ٱللَّهِ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا وَقَالَ إِنَّنِی مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِینَ٣٣ وَلَا تَسۡتَوِی ٱلۡحَسَنَهُ وَلَا ٱلسَّیِّئَهُۚ ٱدۡفَعۡ بِٱلَّتِی هِیَ أَحۡسَنُ فَإِذَا ٱلَّذِی بَیۡنَکَ وَبَیۡنَهُۥ عَدَٰوَهٞ کَأَنَّهُۥ وَلِیٌّ حَمِیمٞ٣۴ وَمَا یُلَقَّىٰهَآ إِلَّا ٱلَّذِینَ صَبَرُواْ وَمَا یُلَقَّىٰهَآ إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِیمٖ٣۵﴾ [فصلت: ۳۳-۳۵].
«کیست خوش‌گفتارتر از آن کس که به سوى الله دعوت کند و به شایستگى عمل می‌نماید و می‌گوید: «تسلیم [اوامر الهی] هستم؟» [هرگز] نیکی و بدی یکسان نیست. همواره به شیوهاى که بهتر است، پاسخ بده که در آن صورت، کسى که بین تو و او دشمنى وجود دارد، گویی دوستى مهربان است. تنها شکیبایان و کسانی که بهرۀ بزرگی [از ایمان و اخلاق] دارند، به چنین مقامى مىرسند».
عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ س سَمِعَ النَّبِیَّ صلی الله علیه وسلم یَقُولُ یَوْمَ خَیْبَرَ: «لَأُعْطِیَنَّ الرَّایَهَ رَجُلًا یَفْتَحُ اللَّهُ عَلَى یَدَیْهِ» فَقَامُوا یَرْجُونَ لِذَلِکَ أَیُّهُمْ یُعْطَى، فَغَدَوْا وَکُلُّهُمْ یَرْجُو أَنْ یُعْطَى، فَقَالَ: «أَیْنَ عَلِیٌّ؟» فَقِیلَ: یَشْتَکِی عَیْنَیْهِ، فَأَمَرَ، فَدُعِیَ لَهُ، فَبَصَقَ فِی عَیْنَیْهِ، فَبَرَأَ مَکَانَهُ حَتَّى کَأَنَّهُ لَمْ یَکُنْ بِهِ شَیْءٌ، فَقَالَ: نُقَاتِلُهُمْ حَتَّى یَکُونُوا مِثْلَنَا؟ فَقَالَ: «عَلَى رِسْلِکَ، حَتَّى تَنْزِلَ بِسَاحَتِهِمْ، ثُمَّ ادْعُهُمْ إِلَى الإِسْلاَمِ، وَأَخْبِرْهُمْ بِمَا یَجِبُ عَلَیْهِمْ، فَوَاللَّهِ لَأَنْ یُهْدَى بِکَ رَجُلٌ وَاحِدٌ خَیْرٌ لَکَ مِنْ حُمْرِ النَّعَمِ».[۱]
سهل بن سعد می‌گوید: از پیامبر صلی الله علیه وسلم شنیدم که در روز خیبر مى‌فرمود: «پرچم را به کسى مى‌دهم که الله خیبر را به دست او فتح خواهد کرد»، اصحاب بلند شدند، هرکس آرزو داشت که پیامبر صلی الله علیه وسلم پرچم را به او بدهد. منتظر بودند که پرچم را به چه کسى خواهد داد؟ شب را به روز رسانیدند، هرکس آرزو داشت که پرچم را به او بدهد، پیامبر ج فرمود: «على کجا است؟» گفتند: چشمش درد مى‌کند، دستور داد على را صدا بزنند. پیامبر صلی الله علیه وسلم بر چشمانش، آب دهان مالید. بلافاصله بهبود یافت طوری‌که گویا هرگز بیمار نبوده است. آن‌گاه از پیامبر ج پرسید: با آنان بجنگم تا مسلمان شوند؟ پیامبر ج فرمود: «با تأنی، نزد آنان برو تا به آنجا برسی. سپس آن‌ها را به اسلام دعوت کن و از دستورات خدا باخبر ساز. سوگند به الله، اگر یکی از آنان به وسیله تو هدایت شود، برایت از شتران سرخ رنگ، بهتر است». (یادآوری می‌شود که شتران سرخ رنگ، در آن زمان، نزد اعراب از ارزش بسیار بالایی برخوردار بودند)
[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۲۹۴۲ و مسلم حدیث شماره ۲۴۰۶ با لفظ مسلم