حدَّثَنَا أَبُو الْخَطَّابِ زِیَادُ بْنُ یَحْیَى الْبَصْرِىُّ حَدَّثَنَا أَبُو عَتَّابٍ سَهْلُ بْنُ حَمَّادٍ حَدَّثَنَا الْمُخْتَارُ بْنُ نَافِعٍ حَدَّثَنَا أَبُو حَیَّانَ التَّیْمِىُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِىٍّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ «رَحِمَ اللَّهُ أَبَا بَکْرٍ زَوَّجَنِى ابْنَتَهُ وَحَمَلَنِى إِلَى دَارِ الْهِجْرَهِ وَأَعْتَقَ بِلاَلاً مِنْ مَالِهِ رَحِمَ اللَّهُ عُمَرَ یَقُولُ الْحَقَّ وَإِنْ کَانَ مُرًّا تَرَکَهُ الْحَقُّ وَمَالَهُ صَدِیقٌ رَحِمَ اللَّهُ عُثْمَانَ تَسْتَحْیِیهِ الْمَلاَئِکَهُ رَحِمَ اللَّهُ عَلِیًّا اللَّهُمَّ أَدِرِ الْحَقَّ مَعَهُ حَیْثُ دَارَ». (سنن الترمذی لمحمد بن عیسى الترمذی، کتاب المَنَاقِبِ عَنْ رَسُولِ الله صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، باب مناقب علی بن أبی طالب یُقَالُ وَلَهُ کُنْیَتَانِ: أبُو تُرَابٍ وَأبُو الْحَسَنِ).
«از علی روایت شده که رسول الله صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ گفت: الله ابابکر را رحمت کند که دخترش را به من داد و مرا تا دار الهجرت (مدینه) حمل نمود (با مرکبهایی که برای سفر مهیا کرد) و بلال را با مالش آزاد ساخت. الله عمر را رحمت کند که حق می گوید هر چند که تلخ باشد و قول حق برای او دوستی باقی نگذاشت. الله عثمان را رحمت کند که ملائکه از او حیا می کنند. الله علی را رحمت کند. اللهم! حق را هر جا که علی هست بر او دایر قرار بده».