فضل و بزرگی دور کردنِ از سر راه هر چیز که موجبِ أذیّت مردم می شود

پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود:

«لقدْ رأیتُ رجلاً یتقلّبُ فِی الجنّهِ، فِی شجرهٍ قطعها منْ ظهرِ الطّریقِ کانتْ تؤذِی النّاسَ» (به روایت از مسلم).

«مردی را دیدم که به دلیلِ برداشتنِ درختی از سر راه که مردم را اذیّت می‌کرد به بهشت رفته، از لذّتهایِ آن استفاده می‌کرد».

ودر جایی دیگر رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:

«مرَّ رجلٌ بغصنِ شجرهٍ علی ظهرِ طریقٍ. فقالَ: واللّهِ لأنحِّینَّ هذَا عنِ المسلمینَ لا یؤذیهمْ. فأدخلَ الجنّهَ». (به روایت از مسلم).

«شخصی گذرش بر درختی بر روی راه افتاد و گفت:

«قسم به خدا، که این را از سر راهِ مسلمین بر می‌دارم و دور می‌اندازم تا آن‌ها را اذیّت نکند».

 پس او را (به دلیلِ همین کار) واردِ بهشت کرد.