فضل و اهمیت فرصت‌دادن به بدهکاری که توانایی مالی ندارد تا بدهی‌هایش را بپردازد(۳)

مسلم، باب: [فضل إنظار المعسر والتجاوز فی الإقتضاء]

۲۴۵- «عَنْ حُذَیْفَهَ رضی الله عنه عَنِ النَّبِیِّ  صلی الله علیه و سلم، أَنَّ رَجُلًا مَاتَ فَدَخَلَ الْجَنَّهَ، فَقِیلَ لَهُ: مَا کُنْتَ تَعْمَلُ؟ فَقَالَ: إِنِّی کُنْتُ أُبَایِعُ النَّاسَ، فَکُنْتُ أُنْظِرُ الْمُعْسِرَ، وَأَتَجَوَّزُ فِی السِّکَّهِ – أَوْ فِی النَّقْدِ – فَغُفِرَ لَهُ».

245. «از حذیفه رضی الله عنه از پیامبرصلی الله علیه و سلم روایت شده است که فرمودند: مردی فوت کرد و داخل بهشت شد، به او گفته شد: چه کار می‌کردی [که داخل بهشت شدی]؟ جواب داد: من با مردم داد و ستد می‌کردم [و در این داد و ستد به آن‌ها وام می‌دادم] و [در پس گرفتن و امم] به کسی که تنگدست بود، فرصت می‌دادم و در سکه یا (شک راوی) نقد [اگر کم یا تأخیر داشت]، گذشت می‌کردم. پس بخشیده شد».

ابومسعود رضی الله عنه می‌گوید: من هم این حدیث را از پیامبر  صلی الله علیه و سلم شنیدم.