فضـــایل دو آیه آخر ســـــوره بـقـــــره (۱)

وَفِی حدیث ابن عباس رضی الله عنه السابق قول الملک «أَبْشِرْ بِنُورَیْنِ أُوتِیتَهُمَا لَمْ یُؤْتَهُمَا نَبِىٌّ قَبْلَکَ فَاتِحَهُ الْکِتَابِ وَخَوَاتِیمُ سُورَهِ الْبَقَرَهِ لَنْ تَقْرَأَ بِحَرْفٍ مِنْهُمَا إِلاَّ أُعْطِیتَهُ».
در حدیثی که از ابن عباس رضی الله عنه روایت گردید، آمده است که فرشته به نبی اکرم صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ گفت: تو را به دو نور مژده می‌دهم که به تو عنایت شده‌اند و به هیچ پیامبری قبل از تو عنایت نشده‌اند؛ آنها سوره فاتحـــه و آیات پایانی سوره بقـــره (دو آیه آخر) هستند؛ هر حرفی از آنها را که بخوانی، دعایت اجابت می‌شود.

(صحیح مســـــلم).