چهار کلمه محوکننده گناهان است: از عبد الله پسر عمرو بن العاص رضی الله عنهما در مسند احمد و ترمذی و مستدرک روایت شده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: (بر روی زمین مردی نیست که بگوید: لا اله إلاّ الله، والله اکبر وسبحان الله، والحمد لله ولا حول ولا قوه إلاّ بالله مگر اینکه گناهانش نابود می شود اگرچه اضافه از کف دریا باشد). ترمذی این حدیث را حسن گفته و حاکم آن را صحیح گفته، ذهبی سخن وی را تائید کرده است چنانکه امام البانی آنرا حسن گفته است.
مراد از گناهان درین حدیث گناهان صغیره است، امام مسلم از ابوهریره رضی الله عنه روایت می کند که پیغمبر صلی الله علیه وسلم می فرمود: نماز های پنجگانه و جمعه تا جمعه و رمضان تا رمضان سبب بخشش و محوگناهانی که در میان میشود می گردد، بشرطیکه از گناهان کبیره پرهیز شود).
پس محو گناهان صغیره مقید و مشروط به اجتناب از گناهان کبیره است زیرا گنهان کبیره و بزرگ را جز توبه چیزدیگری محو نمیکند. به همین معنی در حدیثی که امام ترمذی و غیره از انس بن مالک نقل کرده اند آن حضرت صلی الله علیه وسلم بردرختیکه برگ های خشک داشت گذشت و با عصای خویش آنرا تکان دادند و برگهایش بر زمین ریخت، سپس آنحضرت علیه السلام فرمودند: (گناهان بنده با گفتن: الحمد لله وسبحان الله ولا اله إلاّ الله والله اکبر چنان میریزد طوریکه برگهای این درخت فروریخت) شیخ البانی این حدیث را حسن گفته است.