هرگاه الله هلاکت ستمگر را اراده نماید او را دچار فریب و استدراج میکند تا با پای خود بهسوی قتلگاهش برود:
﴿فَذَرۡنِی وَمَن یُکَذِّبُ بِهَٰذَا ٱلۡحَدِیثِۖ سَنَسۡتَدۡرِجُهُم مِّنۡ حَیۡثُ لَا یَعۡلَمُونَ۴۴ وَأُمۡلِی لَهُمۡۚ إِنَّ کَیۡدِی مَتِینٌ۴۵﴾ [القلم: ۴۴-۴۵].
«پس مرا با کسی که این سخن را دروغ میانگارد واگذار؛ به تدریج آنان را به طوری که متوجه نشوند بهسوی عذاب خواهم کشاند (۴۴) و به آنان مهلت میدهم، [زیرا] تدبیر من [دقیق و] استوار است».