۱٫ رکن آن است که هرگاه نمازگزار به فراموشی یا نادانی آن را ترک کند، ساقط نمیشود؛ بلکه آن را با سایر بخشهای نماز به جای میآورَد و در پایان نماز سجدهی سهو میکند.
۲٫ واجب آن است که هرگاه نمازگزار به فراموشی یا نادانی آن را ترک کند، انجامش نمیدهد؛ بلکه قبل و یا بعد از سلام، سجدهی سهو نموده و آن را جبران میکند.