فرق توحید الوهیت با توحید ربوبیت

ابن تیمیّه می‌گوید: «و این توحید (یعنی توحید الوهیت) فرق بین موحّدین و مشرکین است و به خاطر آن است که جزاء و ثواب در دنیا و آخرت واقع می‌شود. پس هرکس توحید الوهیت را نداشته باشد، از مشرکین جاودانه (در جهنم) خواهد بود. چراکه خداوند شرک به خود را نمی‌بخشد و پایین تر از آن را برای هر کس که بخواهد می‌بخشد. اما توحید ربوبیت: به تحقیق که مشرکان به آن اقرار می‌کردند و همراه خداوند غیر او را عبادت می‌کردند و آن‌ها را همانند دوست داشتن خداوند دوست می‌داشتند، پس آن توحید که توحید ربوبیت است، حجّتی علیه آن‌ها است. پس اگر خداوند پروردگار همه چیز و مالک همه‌ی آن‌ها باشد و خالق و رازقی جز او وجود نداشته باشد، پس برای چه غیر او را عبادت می‌کنند در حالی که آن‌ (بت‌ها) نه خلق می‌کنند نه رزق می‌دهند و نه منع کردن و بخشیدنی به دست آنان است، بلکه آن‌ها نیز بنده ای مثل آن‌ها هستند که برای خودشان صاحب هیچ نفع و ضرر و مرگ و حیات و زنده شدنی نیستند»[۱].

[۱]– جـ۱۴ ص۳۸۰ لمجموع الفتاوى