وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
این فرقه به «نجات یافته» توصیف شده چراکه از مفهومِ وعیدِ وارد شده در حدیث رسول الله صلی الله علیه و سلم خارج می باشد. آنجا که فرمودند: «افْتَرَقَتِ الْیَهُودُ عَلَى إِحْدَى وَسَبْعِینَ فِرْقَهً … وَالَّذِی نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِیَدِهِ لَتَفْتَرِقَنَّ أُمَّتِی عَلَى ثَلَاثٍ وَسَبْعِینَ فِرْقَهً، وَاحِدَهٌ فِی الْجَنَّهِ، وَثِنْتَانِ وَسَبْعُونَ فِی النَّارِ»[۱] «یهود به هفتاد و یک فرقه تقسیم شد… و سوگند به کسی که جان محمد در دست اوست، امت من به هفتاد و سه فرقه تقسیم می شود که یک فرقه در بهشت و هفتاد و دو فرقه در دوزخ خواهند بود.»
جز یک فرقه، فرقه های دیگر مستحق وعید می باشند. اما به طور کلی، وعید متوجه این فرقه نجات یافته نمی باشد هرچند ممکن است برخی از افراد این فرقه مستحق وعید دیگری باشند اما وعیدی که در مورد پراکندگی و فرقه فرقه شدن آمده متوجه آنها نیست.
[۱] – ابن ماجه: ۳۹۹۲؛ و آلبانی در صحیح الجامع: ۱۰۸۲ آن را صحیح دانسته است.