عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِیَ اللَّه عَنْهُمَا قَالَ: فَرَضَ رَسُولُ اللَّهِ زَکَاهَ الْفِطْرِ صَاعًا مِنْ تَمْرٍ أَوْ صَاعًا مِنْ شَعِیرٍ، عَلَى الْعَبْدِ وَالْحُرِّ، وَالذَّکَرِ وَالأُنْثَى، وَالصَّغِیرِ وَالْکَبِیرِ، مِنَ الْمُسْلِمِینَ، وَأَمَرَ بِهَا أَنْ تُؤَدَّى قَبْلَ خُرُوجِ النَّاسِ إِلَى الصَّلاهِ. (بخارى:۱۵۰۳) ترجمه: ابن عمر رضی الله عنهما می گوید: رسول الله صدقه فطر را بر مرد و زن, بزرگ و کوچک, برده و آزاد مسلمان، فرض قرار داد و مقدار آن را یک صاع خرما و یا یک صاع جو، تعیین فرمود. و دستور داد تا قبل از نماز عید فطر، پرداخت گردد.