بخاری، کتاب «الصلاه» باب: [فَضْلِ صَلاَهِ العَصْرِ]
۱۳۰- «عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و سلم: المَلاَئِکَهُ یَتَعَاقَبُونَ، مَلاَئِکَهٌ بِاللَّیْلِ، وَمَلاَئِکَهٌ بِالنَّهَارِ، وَیَجْتَمِعُونَ فِی صَلاَهِ الفَجْرِ، وَصَلاَهِ العَصْرِ، ثُمَّ یَعْرُجُ إِلَیْهِ الَّذِینَ بَاتُوا فِیکُمْ، فَیَسْأَلُهُمْ -وَهُوَ أَعْلَمُ- فَیَقُولُ: کَیْفَ تَرَکْتُمْ عِبَادِی؟ فَیَقُولُونَ: تَرَکْنَاهُمْ وَهُمْ یُصَلُّونَ، وَأَتَیْنَاهُمْ یُصَلُّونَ».
- «از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که گفت: پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: فرشتگان گروه گروه و به دنبال هم [پیش شما] میآیند، گروهی شب و گروهی روز و [هردو گروه] در نماز صبح و عصر اجتماع میکنند، سپس گروهی که در میان شما بودهاند به آسمان میروند [و گروه دیگری میآیند]، پس خداوند در حالی که به حال بندگانش از همه داناتر است، از آنها میپرسد و میفرماید: بندگانم را چگونه ترک کردید (وقتی که آنها را ترک کردید در چه حالی بودند)؟ جواب میدهند: آنها را در حالی ترک کردیم که نماز میخواندند و در حالی نزدشان رفتیم که نماز میخواندند».