فرزندان رسول الله صلی الله علیه وسلم

از خدیجۀ کبری «قاسم» به دنیا آمد، و به دین واسطه رسول الله صلی الله علیه وسلم به «ابوالقاسم» ملقب شد. او در بچگی فوت کرد. پس از قاسم «زینب» و بعد «رقیه» و «ام کلثوم» و «فاطمه» و «عبدالله» که عبدالله: به طیب و طاهر ملقب بود، به دنیا آمدند، و همۀ آنان، از خدیجه بودند. نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم فاطمه محبوبترین دخترانش بود، و رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «که فاطمه بزرگترین زنان اهل بهشت است». فاطمه با علی پسر ابوطالب «پسر عموی رسول الله صلی الله علیه وسلم » ازدواج کرد. حسن و حسین از او هستند.
رسول الله صلی الله علیه وسلم در بارۀ آن دو حسنین فرمود: «بزرگ جوانان اهل بهشتند».
و ابراهیم از ماریۀ قبطیه متولد شد، در گهواره فوت کرد. وقتی که ابراهیم فوت نمود،
رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «چشم اشک می‌ریزد، قلب غمگین است و ما چیزی را که رضای خدا در آن نباشد نمی‌گوییم، و ما ای ابراهیم! برایت غمگینیم.

(برگرفته از:کتاب زندگانی پیامبر اسلام مولف استاد ابوالحسن ندوی)