لازم است بین أذان و اقامه به اندازه‌ای که شخص بتواند خود را برای نماز و حضور در آن آماده کند فاصله وجود داشته باشد؛ چراکه در غیر اینصورت غرض از گفتن اذان که همان آماده شدن برای نماز است از بین می‌رود.
ابن بطال گوید[۱] :
هیچ حد و اندازه‌ی معینی برای این فاصله تعیین نشده لذا فاصله‌ی بین اذان و اقامه به اندازه‌ای باشد که نمازگزاران بتوانند به جماعت برسند.
[۱]) حافظ ابن حجر در «فتح الباری» (۱۰۶/۲).
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین