غیب یعنی چه؟ و منظور از غیب چیست؟

درباره ى تفسیر غیب از سلف دیدگاههای مختلفی روایت کرده اند که می توان گفت همه صحیح هستند و به یک حقیقت برمی گردد و آن این که منظور از غیب همه آن مفاهیم را در بر می گیرد.

ابو جعفر رازی از ربیع بن أنس از ابوالعالیه روایت کرده است که منظور از «یؤمنون بالغیب» این است که به الله، ملائکه، کتابهای آسمانی، رسولان الهی، قیامت، بهشت، جهنم و ملاقات با الله؛ ایمان می آورند و نیز به زندگی بعد از مرگ، برانگیخته شدن از قبر ایمان دارند.
تمام موارد مذکور غیب به شمار می روند. و نظریه قتاد بن دعامه نیز همین است.
(طبری ۲۳۶/۱ص۳۲)

سعیدبن منصور از عبدالرحمن بن یزید روایت می کند که نزد عبدالله  رضی الله عنه نشسته بودیم که اصحاب رسول الله صلى الله علیه وسلم و سبقت گرفتن در ایمان شان را بیاد آوردیم. عبدالله گفت: مسئله ی محمد صلى الله علیه وسلم و کسانی که او را دیده اند واضح و روشن است، سوگند به معبود برحقی که معبودی جز او نیست! هیچ کس ایمانی بهتر از ایمان به غیب نیاورده است. و سپس آیات: {الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ} … را تلاوت کرد.
(سعیدابن منصور۵۴۴/۲)

ابن ابی حاتم، ابن مردویه و حاکم در مستدرک به همین صورت روایت کرده اند.
(ابن ابی حاتم۳۴/۱، الحاکم۲۶۰/۲)

و احمد به همین معنا از ابن محیرز روایت کرده است که به ابوجمعه گفتم: به ما حدیثی بیان کن که از رسول الله صلى الله علیه وسلم شنیده ای. گفت: آری، به تو حدیثی بسیار خوب خواهم گفت: با رسول الله صلى الله علیه وسلم در حالی که ابوعبیده بن جراح  رضی الله عنه با ما بود، نهار خوردیم، ابوعبیده
رضی الله عنه گفت: ای رسول الله صلى الله علیه وسلم  آیا کسی از ما بهتر هست؟ به همراه تو اسلام آورده ایم و جهاد کرده ایم؟ فرمود: آری! بعد از شما کسانی خواهند آمد که مرا ندیده اند و به من ایمان می آورند.
(احمد۱۰۶/۴)