غم مخور؛ وقتی نیکی کنی، مورد ستایش قرار خواهی گرفت

وقتی نیکی کنی، زبان‌هایی خواهند بود که تو را بستایند، دستانی خواهند بود که بلند شوند و برایت دعا کنند و دهانهایی خواهند بود که برای تعریف از تو به خاطر کار خوبی که کرده ای و یادگار زیبایی که از خود به جا گذاشته‌ای، باز شوند.

نام نیک، حیاتی دو باره، فرزندی جاودانه و میراثی خجسته است. شاعر در ستایش فردی بزرگوار و سخاوتمند می‌گوید:

 «گویا در کتاب چنین یافته‌ای که گفتن «نه»، برایت حرام است».

«چون زمستان فرا رسد، تو آفتاب گرم هستی و چون تابستان، بیاید، تو سایه‌ای».

 «وقتی مالی انفاق می‌کنی، نمی‌دانی که زیاد می‌دهی یا کم می‌دهی».

 «خداوند به تو پاداش نیک دهد؛ تو بزرگوار و قهرمان هستی».

 «اگر شب هنگام حرکت کنیم، در پرتو روشنایی چهره‌ات قدم بر می‌داریم؛ پیشانی‌ات، در شب‌های تاریک، درخشان است».

 «یاد تو، بهترین صدای دل‌انگیزی است که به گوش‌ها می‌رسد و تکرار نام و یادت در مجامع، ملال آور نیست».

 

 «جانهایمان، فدایت باد و حاجیان، به هنگام بستن احرام، خود را فدای تو می‌کنند».