غفلت از مرگ

بی‌شائبه‌ترین حقی که ممکن است انسان به آن معتقد شود هنگامی است که تک و تنها و بدون هیچ عامل موثری با خود فکر کند. همهٔ این عوامل موثر هنگام مرگ از بین می‌روند:

﴿لَّقَدۡ کُنتَ فِی غَفۡلَهٖ مِّنۡ هَٰذَا فَکَشَفۡنَا عَنکَ غِطَآءَکَ فَبَصَرُکَ ٱلۡیَوۡمَ حَدِیدٞ٢٢﴾ [ق: ۲۲].

«بی‌شک از این [حال سخت مرگ] در غفلت بودی ولی [اکنون] ما پرده‌ات را از جلوی چشمانت برداشتیم و دیده‌ات امروز تیز است».