غسل‌های سنت و مستحب (۴)

۴- غسل برای کسی که مرده را شسته است. چون پیامبر صلی الله علیه وسلم گفت:
«مَنْ غَسَلَ مَیِّتاً فَلْیَغتَسِلْ وَمَنْ حَمَلَهُ فَلْیَتَوَضَّأ». (رواه الترمذی).
«هرکس میتی را شست باید غسل کند، و هرکس جنازه را حمل کرد وضو بگیرد».
امر در این احادیث از وجوب به استحباب مصروف شده چون در حدیث دیگری آمده است:
«إِنَّ مَیِّتَکُم یَمُوْتُ طاهِراً فَحَسْبُکُمْ أَن تَغْسِلُوْا أَیدِیَکُمْ» (رواه البیهقی).
«مرده شما پاک است چون به وی دست زدید کفایت می‌کند شما را که دستتان را بشویید».
و همچنین در حدیثی آمده است:
«کُنَّا نُغَسِّلُ الْمَیِّتَ فَمِنَّا مَنْ یَغْتَسِلُ وَمِنَّا مَنْ لاَ یَغْتَسِلُ» (أخرجه الخطیب).
«مامرده را می‌شستیم برخی از ما غسل می‌کردند و برخی غسل نمی‌کردند».
و در حدیث دیگری آمده است:
«لَیسَ عَلَیکُمْ فی غُسْلِ مَیِّتِکُمْ غُسْلٌ إِذا غَسَّلتُمَوهُ». (رواه الحاکم)
«هرگاه میتتان را شستید بر شما غسل واجب نیست».