وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
- در جمادی الأول سال ۸ هجری غزوه‌ی بزرگ مُؤته بین مسلمانان و غساسنه اتفاق افتاد.
- با وجود اینکه رسول الله ص خودشان در این جنگ شرکت نکردند اما به غزوه معروف شد.
- چون الله عزوجل اتفاقات این غزوه را به ایشان در حالیکه که در مدینه بودند نشان دادند. و سبب این غزوه کشته شدن حارث بن عُمَیرس فرستاده‌ی رسول الله ص بود.
- رسول الله ص او را با نامه‌ای به سوی پادشاه بُصری در شام فرستاده بودند، و در راه شُرَحْبیل بن عمرو الغَسّانی وقتی فهمید که حارث مسلمان است او را به قتل رساند.
- قتل سفیران و فرستادگان از شنیع‌ترین جرم‌ها بود. و عرف و عادت بر این بود که سفیران کشته نشوند وبه آنان تعرض نشود.
- رسول الله ص به مردم دستور داد که برای جنگ با غساسنه آماده شوند. ۳۰۰۰ جنگجو آماده شدند، و این بزرگترین لشکر اسلامی از ابتدای بعثت تا آن زمان بود.
- رسول الله ص زید بن حارثهس را فرمانده لشکر کردند، و جعفر بن أبی طالبس را به عنوان جانشین فرمانده منصوب نمودند
- اگر جعفر به قتل می‌رسید عبد الله بن رَواحهس جایگزین او می‌شد. رسول الله ص پرچمی سفید رنگ را به دست زید بن حارثهس دادند.
- در این غزوه خالد بن الولیدس نیز مشارکت داشت و این اولین نبردی بود که خالد بعد از مسلمان شدنش در آن شرکت می‌کرد.
- لشکر مسلمانان که بالغ بر ۳۰۰۰ نفر بودند به منطقه‌ی مَعَان رسیدند. در آنجا به آنان خبر رسید که تعداد لشکریان غساسنه ۲۰۰ هزار نفر با مساعدت روم می‌باشد.
- مسلمانان به هیچ وجه انتظار رو به رو شدن با چنین سپاه عظیمی را نداشتند، اما با این وجود از کثرت سپاهیان دشمن نهراسیدند.
- زیدس سپاهش را به دو قسمت تقسیم کرد. قسمت راست به فرماندهی قُطْبَه بن قَتَادهس، و قسمت چپ به فرماندهی: عَبَایه بن مالک انصاریس.
- با رسیدن سپاه مسلمانان به منطقه‌ی مُؤته، دو لشکر به یکدیگر رسیدند، ۳۰۰۰ سرباز مسلمان در مقابل ۲۰۰ هزار سرباز دشمن.
- نبرد تلخ آغاز شد و حقیقتًا نبرد بسیار سختی بود و دلاوری‌های بزرگی از صحابه رضی الله عنهم مشاهده شد که دشمنانشان را حیرت زده کرد.
- زید بن حارثهس پرچم را به دست گرفت و با شدت و حرص تمام وباد لیری وشجاعت بسیار به همراه مسلمانان شروع به جنگیدن کرد تا اینکه به شهادت رسید.
- با شهادت زید، پرچم را جعفر بن أبی طالبس به دست گرفت، و نبرد بی نظیری را آغاز نمود تا اینکه او نیز شهید شد.
- وقتی جعفرس کشته شد، پرچم را عبد الله بن رَواحه به دست گرفت، او سوار بر اسبش حمله کرد و با کفار جنگید تا اینکه او نیز به شهادت رسید.
- الله عزوجل اتفاقات معرکه را به پیامبر ص در مدینه نشان داد. وقتی فرماندهان غزوه‌ی مؤته به قتل رسیدند، رسول الله ص فرمودند: «مَا یَسُرُّهُمْ أَنَّهُمْ عِنْدَنَا». “از بودنشان نزد ما خوشحال نمی‌شدند”. (روایت بخاری)
- رسول الله ص این سخن را درباره‌ی نعمت‌هایی که بعد از شهادتشان به آن رسیده بودند، فرمودند.
- عبد الله بن رَواحهس به شهادت رسید و رسول الله ص بعد از او کسی را مکلف نکرده بود، بنابر این ثابت بن أقرَمس جلو آمد و پرچم را به دست گرفت.
- مسلمانان دور او جمع شدند که در بینشان خالد بن الولیدس بود. ثابتس پرچم را به خالدس سپرد و بدین ترتیب خالد آن را به دست گرفت.
- وقتی خالدس پرچمدار شد، رسول الله ص به یارانش در مدینه فرمودند: “پرچم را شمشیری از شمشیرهای خداوند به دست گرفت”. (روایت بخاری)
- خالدس توانست سپاه مسلمانان را مرتب کند، و در مقابل طوفان بزرگ دشمنانش ثابت قدم شود، و حمله را آغاز کند.
- همچنین او توانست لشکر مسلمانان را حفظ کرده، و بدون خسارت عقب نشینی کند، و به مدینه بازگردد.
- حدیث: “آنان فراری نیستند بلکه إن شاء الله بازگشتگانند “. حدیثی است که رسول الله ص در مورد عقب نشینی لشکر مؤته فرمودند. (ابن اسحاق در سیرت با اسنادی ضعیف آن را روایت کرده).
- رسول الله ص بعد از به شهادت رسیدن جعفرس در مؤته، از خانواده‌ی او دلجویی می‌نمودند وبه دیدار آنان می‌رفتند. و به خانواده خویش می‌فرمودند: “برای خانواده‌ی جعفرس غذایی آماده کنید. زیرا چیزی برایشان رخ داده که آنان را مشغول کرده است”. (روایت ابن ماجه وسند آن حسن است)
مقاله پیشنهادی
روش حج رسول الله صلی الله علیه وسلم
عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ رضی الله عنهما قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللهِ صلی الله علیه …